24 Eylül 2010 Cuma

Hasbihal 1

Ellerimde kalanlar ile yüreğimde kalanlar aynı değil.
Kendimi anlatmak seni tanımak hiç değil.
 Bir kaçış, her zamanki ortamdan bu zamanki mağaraya.
Duvarları çizilmiş.
Ayaklarımın altında ise yükselen kemikler.
Dön dolaş, yine gel.
Ne olursan ol yine geleceksin.

İnsanlığımı kaybettim,
Hükümsüz müdür?
Gelmek demek, başlamak demek.
Başlamak demek, kaybolmak.
Başlamak demek: başkalaşmamak.

Üç yolcu.
Zaman, beden ve ruh.
Kim kimin dostu, kim kime düşman.
Karmakarışık.
Yine de yol aynı, yolculuk aynı.
Ardında bir toz bulutu,
Siler izleri.

Başlamak demek, kaybolmak.

Turgay Urgur

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

ANAHTAR GENÇLERİMİZDE

       Gençler, öğrencilerimiz, çocuklarımız şüphesiz hepimiz için en büyük değere sahip. Şehirlerimizi, sokaklarımızı, çarşılarımızı, okull...