Bir şiir yazdım ikimiz için,
Birbirini çok seven iki genç var.
Yan yana huzur buluyorlar,
Ayrı ayrı özlem çekiyorlar.
İnsan bu kadar mı sever?
Ne büyük bir aşktır bu.
Ne bir kötü söz,
Ne de kem göz.
Bir ömür için söz vermişler,
Kimseyi dinlememişler.
Ölsek bile beraberiz demişler,
Hiçbir şeyden korkmamışlar.
El açıp dua etmişler birbirlerine,
İnanmışlar yürekten.
Sevmenin de bir nimet olduğuna,
Şükür etmişler.
Birbirlerini hep Yüce Allah’ın hediyesi gibi görmüşler,
Kırmamışlar, aldatmamışlar.
Helal ve haramı,
Karıştırmamışlar.
Önce kulluk demişler,
Sonra huşu ile eğilmişler.
Öğrenmişler doğruyu,
Yalan nedir bilmemişler.
Herkes güvenmiş onlara,
Sözlerine ve davranışlarına.
Sevgi ve saygı ile gitmişler,
Dost ve akrabalarına.
Ana, baba, kardeş,
Kıymetini bilmişler.
Üzmemişler,
Boş işlerle.
Çocuklarına Peygamberlerini,
Kitaplarını öğretmişler.
Her şeyden önce,
Yaşayarak örnek olmuşlar.
Bir şiir yazdım ikimiz için,
Gerçek olsun diye.
Dua gibi, niyaz gibi,
İçten olsun diye.
Turgay Urgur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder