Bankamatik İnsan

Sabahın erken saatlerinde insanlar (bilhassa emekliler) bankamatik önlerine dizilirler. Oysa paralarını 2 ya da 3 gün sonra da çekebilirler. Bu zamanlardaki toplu eylem şeklimiz başka gönüllü olaylarda çok sık görülmez. Belki de hiç görülmez.

Bankamatik beklemesi ‘sessiz, dirençli ve hak yedirmez’ bir törendir. Saflar sık ve hizalıdır. Bu törendeki doğal otokontrol ve harmoni diğer törenlerde görülmez. Makarna ve kömür sırasında birbirini yiyen insan burada gayet Avrupalıdır. Ama yine de sırasını veremez çünkü işin ucunda para vardır.

Her şeye akılları fazla gelen bankalar bu törenin uzun sürmesini sağlatmak için ek bankamatik yerleştirmezler. Yerleştirmezler ki kapitalizmin gücünü herkes ‘hazır olda’ hissetsin.  Bazen içeride yoğunluk yoktur ama bu dışarıdaki soğuk, yağmurlu ve güneş altı beklemenin törensel ahengini etkilemez. Gaz yağı, ekmek ve tüp sırasının modern hali bankamatik kuyruğudur.  

Unutmadan! Bir de beklerken bankamatikte paranın bitmesi vardır.  Filmin en can alısı noktası, nefeslerin tutulduğu, nabzın arttığı an işte bu andır.  Asıl Matrix, New Eden bankamatiğin arkasıdır.  Ve işte tam o sırada bankamatik ekranı ‘kapitalizm tarihi’ boyunca yapılanlardan dolayı ‘Hizmet(?) veremediği için ÖZÜR diler.’ Aman Allah’ım bu ‘ne vicdana geliş’, ‘ne nezakettir’, ‘ne medeniyettir.’ Bu özür sonrasında paranın önünde utanırız.     

Ve az sonra yeniden …..Binlerce insanın emeğinden toplananların, cımbızlananların, tırtıklananların, usulca çekilenlerin çok az bir kısmı emek sahiplerine, asıl sahiplerine LÜTFEDİLİR. 30 gün sonra aynı yerde, aynı zamanda kendiliğinden gerçekleşmek üzere tören biter.

Ey nefsim! İnsani sabrı ve beklemeyi sadece kıyam, rükû ve secde hak eder. Kendine gel ve diril.  Gururumuzu, düşüncelerimizi ve tüm duygularımızı ancak ve ancak hayatı veren, rızkı veren Rahman ve Rahim olan Allah’ın huzurunda hizaya çekmeliyiz.