30 Nisan 2013 Salı

Kızım ve ben


Gündemi dünde bıraktım.

Kızımla tavukların arkasından koşturup,

Parkta kaykaya biniyorum.

Kedilere “minav”, köpeğe “havf” diyor.

Her türlü beleş aktivitenin peşindeyiz,

Geceleri youtube’dan pepe izleyip, sabah keloğlanla uyanıyorum.

 

Sandalyeden uzay mekiği, legodan kule yapıyoruz.

İçine ayaklarını sığdırabileceği her şey uçak demek,

“Uçur” diyor.

Üstümüz batabilir, yerlere çok şey dökülebilir,

Kısacası pis ve rezil olabiliriz,

“Ama umurumuzda değil” diyoruz.

 

Oyun için saatin önemi yok,

Soğuk sıcak fark etmez,

Yarın işimiz var demiyoruz.

Herkese el sallayıp, öpücüklü selam veriyoruz.

 

İşimizi bırakıp bir balonun arkasından koşturabiliriz,

Topa “pa”, ev dışındaki her yere “atta” diyoruz.   

Kısacası;

Durmak yok, oturmak yasak,

Bol bol yoruluyoruz. Şarjımız bitince birkaç ‘mız-mız’ dan sonra bir şekilde uyuyoruz.

    

Baba olmak zor be….

Turgay Urgur

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

HÂLSİZLİK

  Geceler sana farklı bana farklı, Çok geç anladım sen farklı ben farklı. Gönül sarayımı yıkan, Anladım benden çok farklı. İnsan işte, andan...