TEVEKKÜL

İlahi esmanın en büyük yansımalarını cismaniyette görürüz. İnsanın bedeninden çevresine ve yaşadığı kainata dair en büyük tecelliler de buna bağlı cismanidir. Ki! İnsan bu mükemmel sistemin içinde kafasına ve nefsine göre hareket etmemelidir. Kişi hayatını faydalı işlerle geçirmekle mesuldür.

Cismani yani maddi bir haşrin ve dirilişin mevcudiyetine inanan insanlar hayatlarını ucuz ve değersiz bir şekilde yaşamamalıdırlar. Ki! Şu dünya hayatı eğer kazanılacak ve hak edilecek sonsuz bir hayatın nüvesi ise bu hayata en titiz önemi vermekle mükellefiz.

Kişi bu bağlamda hayatını, evini, sokağını, iş ortamını ve yaşadığı şehri adeta cennetin bir prototipi gibi algılamalıdır. Ve bu dünyada da bilhassa ve gayretle cennetvari bir edeple israftan, günahtan ve masivadan kaçınmalıdır. Çünkü aslında... biliriz ki cennet ve tüm diğer mükafatlar kendilerine verilen hayat emanetini iyi değerlendirenlerindir.

Hal böyle ise…….

Gün, beden, ömür ve sağlık en doğru haliyle kullanılmalıdır. Kişi söylemini, eylemini bu minvalde geliştirmelidir.   

Madem böyledir…..

Hayatını en güzel geçirmiş Resul-i Ekremim dersiyle ahvallenmelidir ve hallenmelidir. Tevazü, gayret, azim ve gerektiğinde her türlü mücadele yine O’nun uygulamalarındaki gibi sırat-i müstakim üzre olmalıdır.