Saat 12,
Uyku geceden kaçıyor
Oysa hüzün kendine yeni
yeni yer buluyor,
Avuntular ve oyunlar bir
bir terk ediyor.
Sessizlik usul usul
dirilirken,
İçimdeki çığlık beni
boğuyor.
Zaman onu şehrin
kuytusuna itmiş,
Rüzgar ve yağmur
kapısında eyleşmiş.
Kimse girmeye cesaret
etmemiş,
Yıkık bir virane gibi yalnızlık
karşımda duruyor.
TURGAY URGUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder