4 Şubat 2013 Pazartesi

EVDE 3


Bir ev dolusu yalnızlık,

Beni bekliyor.

Kabre yürür gibi çıktığım merdivenler,

Üstümü gelen duvarlar,

Sığındığım köşeler,

Beni bekliyor.

Kararan sokak nöbet tutuyor,

Tüm sesler benden kaçıyor,

Saatin tik takları ve soğuyan odam,

Beni bekliyor.

 

Bunlar ne ki?

Çığlık çığlığa geçmişim,

Ellerimin arasında başım,

Dizlerimi kendime çekişim,

Karşımda “hayalin”,

Beni bekliyor.

 

İçimde kopan sessiz fırtınalar,

Kimseye haykıramadığım isyanım,

Avucuma dökülen gözyaşlarım,

Beni bekliyor.

 

Bir ev dolusu yalnızlık,

Beni bekliyor.

 

Turgay Urgur

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

ANAHTAR GENÇLERİMİZDE

       Gençler, öğrencilerimiz, çocuklarımız şüphesiz hepimiz için en büyük değere sahip. Şehirlerimizi, sokaklarımızı, çarşılarımızı, okull...