4 Şubat 2013 Pazartesi

EVDE 3


Bir ev dolusu yalnızlık,

Beni bekliyor.

Kabre yürür gibi çıktığım merdivenler,

Üstümü gelen duvarlar,

Sığındığım köşeler,

Beni bekliyor.

Kararan sokak nöbet tutuyor,

Tüm sesler benden kaçıyor,

Saatin tik takları ve soğuyan odam,

Beni bekliyor.

 

Bunlar ne ki?

Çığlık çığlığa geçmişim,

Ellerimin arasında başım,

Dizlerimi kendime çekişim,

Karşımda “hayalin”,

Beni bekliyor.

 

İçimde kopan sessiz fırtınalar,

Kimseye haykıramadığım isyanım,

Avucuma dökülen gözyaşlarım,

Beni bekliyor.

 

Bir ev dolusu yalnızlık,

Beni bekliyor.

 

Turgay Urgur

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

HÂLSİZLİK

  Geceler sana farklı bana farklı, Çok geç anladım sen farklı ben farklı. Gönül sarayımı yıkan, Anladım benden çok farklı. İnsan işte, andan...