ZAMAN

 Zaman elinde bir ömürlük narkozla gelir,

İnsanı keser, biçer.

Ve narkozla uyuşmuş olan insan; illa ki kendisine yaşam bahaneleri bulur.

En derin rüyalara dalar, sayıklar da sayıklar.

Neler istemez ki? Neler için mücadele etmez ki?

Kulakları duyar ama inanmaz,

Dilleri konuşur ama kendi istediklerini söylemez.

Gözleri açıktır ama bilmez.

Bir gün zaman ile narkoz aynı anda biter,

Ve insan ölüme uyanır.

Gerçek yaşama gözlerini açar.

Artık ne zaman vardır, ne narkoz ne de bahaneler.

İnsan sadece gerçekleri ile baş başa kalır.

Hep var olan GERÇEKLERLE.

Narkozun ve zamanın eline geçiremediği GERÇEKLERLE baş başa kalır.

* *

Böyle bir dünyada; işte tam da ‘bu GERÇEKLERDEN’ dolayı şu söz çok önemli:

“Hakiki imanı elde etmiş bir insan kainata meydan okuyabilir.”

Turgay Urgur