Tek hak durmadan tüketme hakkı olunca,
Demokrasinin(!) hammaddesi insan olur.
Konuşturulmayı konuşmak sanınca,
Durmayı insan eylem sanır.
Nankörlüğü insan huy edinince,
Kime uşaklık ettiğini unutur.
Elden avuçtan giden nedir bilemeyince,
Kendini vatanseverim diye avutur.
Milli şuur yerini zevzekliğe bırakınca,
Birileri kendine sosyal dalgada yer bulur.
Yapışacak üst kimlik kalmayınca,
Kimisi bilirkişiliğe, çoğu ise harbiden soyunur.
Hastalık geldi mi ! ideoloji ayırmaz,
İnsan düşünmeyince bu felçten sıyrılamaz.
Kimisi kendini devrimci, kimisi cemaatçi diye ayırsa da,
Vicdan sahiplerini asla kandıramaz.
Turgay Urgur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder