BYN 2

Sevmek güzel bir bakıştır,

Hal hatır sormaktır. Allah’ı anmaktır.

Sevmek ikramdır.

Bir çocuğun gönlünü almaktır. Allah’ı anmaktır.

Kendi kusurlarımızı görüp O’nun huzurunda hayretle ve muhabbetle eğilmektir.

Kuddüs ismine hürmeten bedenen, ahlaken temiz olmaktır. Münezzeh ve mualla olduğunu bilmektir.

Dünyanın esir hayatına mukabil bize verilecek olan sonsuz hayatın hayaline sarılıp Allah’a şükretmektir. Şükr etmek demek O’nun için verebilmektir. İhtiyaç sahiplerine para, moral, destek, bilgi verebilmektir. Sevmek almak değil verebilmektir.

Beş kuruş fayda vermeyen nakıs uğraşları terk edip güne besmele ve fatiha ile başlamaktır.  Böylece insan alemlerin rabbine medh ü sena etmiş olur.

Ancak Sana kulluk ederiz demektir. Allah’ı anmaktır.

En basit sorunlar insanı üzer, derde düşürür, onu zayıf bırakır. Borçlar, hastalıklar, ayrılıklar onu korkutur. İşte bu kadar acizliğin içinde sabah vaktinde Rabbinin huzurunda kendi çaresizliğini anlar ve dağlar büyüklüğünde engeller karşısında yüreğini sabırla doldurur. Sevmek sabretmektir. Sabahları Allah’ı anmaktır.

Buradan alınıp başka bir memlekete gideceğiz. Sevmek gidilecek yere hazırlanmaktır. Sevgili’ye sunulacak hediyeler hazırlamaktır. İsyankâr değil muti olmaktır. Bize hayatı veren elbette yine yanına alacaktır. Sevmek O’nun bu sevgisine layık olmaktır.

Büyük mahkemenin varlığını bile bile kusur, ayıp işlememektir. Kul hakkından uzak durup, zekatı hakkıyla vermektir. Allah için almak, Allah için vermektir.

Sevmek işimizi düzgün yapmaktır. Bütün yaratılmışlar insanın emrine verilmiş iken, O’nun bu rahmetine, rahimiyetine mukabil işlerimizi düzgün yapmaktır. Yaparken O’nu anmaktır. Bismillah demektir. O’nun rızası yoksa yapmamaktır. O’nun rızasının dışında iş yapanlardan olmamaktır.

Sevmek bayramda bir olmaktır, sevmek kurbanı O’nun rızası için kesmektir. Çocukları sevindirirken kesenin ağzını açmaktır. Zengin ölmemek, varlığı O’nun rızasına harcamaktır.

Bayramınız kutlu olsun…..

Turgay URGUR

BYN 1 / TURGAY URGUR

Ünlü futbolcuların aldıkları paraları çok görmeyin. Onlar çocukluktan itibaren topla birlikte hayallerinin peşinden koşanlardır. Sahada her tekmede biraz daha ileriye giden top her seferinde gerçekleşmiş hayali bir öteye atar. Yaptıkları iş değil aşktır. Aşkları için hayatlarının en mükemmel çağını verirler.  Bu manada belki de işleri için en fazla mesaiyi harcayan onlardır. Ter dökmek onların yaptıkları işin en zevkli kısımlarındandır. Riski hayatlarının daha ilk başlarında onlar alırlar. Sakat kalmak, hiç bilinmemek, iyi bir kulüpte oynamamak onların aldıkları en önemli risklerdendir. 40 yaşında bile olsalar hem kazandıklarında hem de kazanamayınca en masum gözyaşlarını onlar dökerler. Takım, ekip ruhunun ne olduğunu en iyi bilenlerdendirler.  Gol atınca sevinç onlara yakıştığı gibi, ilginçtir sahada kızdırıldıklarında tüm stad onlarla birlikte kızar. Tüm dünyada milyonları aynı anda ayağa kaldıran kaç kişi vardır ki?

MED CEZİR

Ne diller döktüm,

Başı eğilmesin diye.

Başından güller döktüm,

Yüzü gülsün diye.

Kim bilir yıldızların ne zaman kayacağını?

Hayal iken kâbus olup kan kusturacağını,

Koca kâinatın dar gelip,

Bir avuç toprağın yar olacağını,

Kim bilir?

‘Arsız düşünce’ değil mi? Beni edepten soyan,

Ruhum çıplak sokağa koyan,

Vicdanım değil mi arkamdan konuşan?

Sonra da günahımla baş başa bırakan.

Peki, hadi…. her şeyi anladık da; sen değil misin?

Hiçbir şey olmamış gibi davranan.

Sen değil misin?

Ne oldu? Sustun.

Yoksa .. Varlığını mı kustun?

Doğru ben karanlığa aşığım,

Belki de sadece buna alışığım,

Alışmanın kaçınılmazlığını kim bilirdi ki?

Kabullenmenin zorluğunu,

Ya da … alıştıkça zorlanmanın kaçınılmaz kabulünü kim bilirdi ki?

Bilseydi kimse sevmezdi.

Sevmek istemezdi.  

Yoksa 'Sevmek!' birisinin elinden ölmek mi?

Ya da ölüme terk edilmek mi?

Yaşasın adalet! Öldüren de ölüyor.

‘Çocuksu hayallerim’ değil mi? Beni maskara eden,

Yaşlansam da ruhumu eğlendiren,

Vicdanım değil mi arkamdan konuşan?

Sonra da günahımla baş başa bırakan.

Peki, hadi…. her şeyi anladık da; sen değil misin?

Hiçbir şey olmamış gibi davranan.

Sen değil misin?

Ne oldu? Sustun.

Yoksa .. Varlığını mı kustun?

Evet. Yıldızların ne zaman kayacağını bilseydik,

Umutlara tutunmazdık delicesine,

Sevilenin katil olduğunu bilseydik,

Arsız düşüncelere mağlup olmaz,

Çocuksu hayaller kurmazdık. 

ve hiç bir şey olmamış gibi davrandığında,

Her gün öl diye,

Alış diye, 

Kabüllen diye, 

Zorlan diye

Bu günahın yarısını,

Vicdanımla birlikte yanına bırakırdık. 

 Ne diller dökmüştüm

Başın eğilmesin diye.

Başından güller dökmüştüm,

Yüzün gülsün diye.

TURGAY URGUR

MAĞLUP

Sözlerin gururuma,

Acın sabrıma,

Düşüncen umutlarıma mağlup.

Hayalin fikrime,

Kahrın duama,

Gençliğin aşkıma mağlup.

İnadın yıllara,

Gecen sabaha,

Vedan vefama mağlup.

Şükürler olsun,

Sen bana mağlup.

ANSIZIN / (COTON SERİSİ)

Ansızın gelme bana,

Ap ansız hiç gelme.

Dayanamam. Kaldıramam.

Beklemeyi öğreneyim,

Sabretmeyi çözeyim,

Eriyeyim,

Hatta biteyim. Öyle gel.

Günler yıllarda unutulsun,

Ömür kurutulsun ömür,

Şiirler, sözler bitsin. Öyle gel.

Her şey anlamını yitirsin,

Mazim silinsin mazim,

Çektiğim bilinsin. Öyle gel.

Umutlarım ölsün,

Benden başka herkes gülsün,

Son gözyaşım süzülsün. Öyle gel.

Gel ki! Kıymet bileyim…

Ansızın gelme bana!

Kutuplarda yaşayayım,

Geceyi, gündüzü unutayım.

Aç kalayım. Sana susayayım.

Tatları unutayım.

Ekişiyi, tuzluyu unutayım.

Acıyı unutayım.

ACILARIMI UNUTAYIM öyle gel.

Gülmeyi unutayım.

Ağlamayı unutayım,

Bakmayı unutayım

Mesela aynaya bakmayı unutayım. Öyle gel.

Hepsini geç. HEPSİNİ GEÇTİM.  Düşünmeyi unutayım.

Çok istiyorum: ‘Düşünmeyi unutayım.’ Öyle gel.

Günahlarımı, yalanlarımı unutayım. Öyle gel.

Çocuk olayım çocuk. Öyle gel.

Geçmiş olayım, bitmiş olayım,

Çocuk olayım çocuk. Öyle gel.

Ansızın gelme bana!

Ap ansız hiç gelme! 

Toprak olayım öyle gel.

Bas. Çiğne.

Doya doya bas. Çiğne, ez.

Unutulayım. Öyle gel.

Turgay URGUR

15 Temmuz

15 Temmuz’u hakkalyakin  mertebesinde idrak etmek için Türk-İslam tarihi hakkında mutlak ve mutlak, ön koşulsuz ve ön yargısız, vicdan ile çerçeveli asgari bir hümanist vizyona sahip olmak gerektir.  

Yoksa olmaz.

‘Acabalar’ ararsın, yorumların tesirinde kalırsın, bu işin siyaset olduğunu bile düşünürsün. Hatta ve hatta dinin alet edildiğini bile söylersin.

FETÖ, ta 1990’lardan bu yana Devleti ele geçirmek için planlar geliştirmiş bir örgüttür. Bu yapı için zengin ve akıllıdan başka önem arz eden bir varlık yoktur. Onlar da ‘ancak’ kendilerine hizmet ettikçe değerlidir. Aslında Fetö’de ‘değer’ denilen bir mefhum da yoktur. Kimse ya da hiçbir şey onlar için değere sahip değildir. Bu süreçte hapislerde kendi hallerine bırakılmış örgüt üyeleri bunun en güzel örneğidir. Beyinlerinin yıkandıkları doğrudur çünkü şu ana kadar ‘pişmanım’ diyenlerin sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Suçlamaları inkar etmelerinin en büyük nedeni içlerinde taşıdıkları ‘fetöyü koruma’ dürtüsünden dolayıdır. İtirafçılık ise fetönün karakteristik özelliğini yanılsama ile binde 1 olsa da yansıtmaktadır. Her neyse… asıl konumuz.. 15 Temmuz’u anlamak.  Yoksa derdimiz “Hainlerde pişmanlık var mı?yok mu?” bunu ölçmek değil. Allah bu Millete kurşun sıkanların cezasını elbet verecektir. Bu öyle dünyalık müebbetle ödenecek ucuzlukta değildir. Üstad Said Nursi’nin dediği gibi; ‘Zalimler İçin yaşasın Cehennem.’

15 Temmuz’u anlamak için ‘Hicreti’ gerektiren nedenleri bilmek gerekir,

Sahabilere yapılan  zulmü, Peygamber Efendimizin vefatından sonra gelişen olayları, İslam’ın yayılışında karşılaşılan zorlukları, Osmanlı’nın 600-700 yıllık askeri mücadelesini bilmek gerekir. ‘Neden Osmanlı hep savaşmak zorundaydı?’ bilmek gerekir. Abdülhamit’in 1. Dünya savaşından önce aldığı tedbirleri, Çanakkale’de can veren 15 yaşındaki yiğitlerin cepheye gitme düşüncesini bilmek gerekir.

28 Şubatı çok iyi bilmek gerekir. Ve de fetönün 28 Şubatta baş örtüsü için fürüat dediğini kesinlikle bilmek gerekir. Bu bilinmezse; 15 Temmuz’da fetö subaylarının baş örtülü şehit ve gazilerimizi neden itip- kaktığını anlayamayız. Örneğin 28 Şubatta fetönün eski Cumhurbaşkanları Süleyman Demirel ve Özal için dediklerini bilmek gerekir.   

Yazımın girişinde Türk-İslam dedim.  Çünkü 15 Temmuz bu ikisini hedef almıştır. Sözde sosyalistler, insan hakları seviciler 15 Temmuz’da izlemeyi veya bankamatiklerden para çekmeyi tercih etmiştir. ABD’ye iyi bir tokat için tarihi bir fırsat ele geçmiştir. Onu da tüm devrimciler kaçırmıştır.  

Yazımın girişinde ‘ön koşulsuz’ dedim. Çünkü vatan savunmasında aile, ana, baba, çocuk hesabı yapılarak yola çıkılmaz. 

Ön yargısız dedim. Dedim çünkü bir zamanlar bu ülkede insanlar savaşa çıkarken-vatan için ölmeye giderken ‘benim partimin, benim ideolojimin, benim tarikatımın savaşı’ diye çıkmıyordu. Bayrak için, din için, ezan için, namus için diye çıkıyordu. Sol düşünceyi bir kenara bırakın. Çok acıdır…. Bu ülkede ‘Sonuna kadar izleyelim de ona göre pozisyon alırız.’ Diyen kendilerini İslami sanan gruplar bile mevcuttur.  Düşünsenize.. HDP’ye oy veren-verebilen sözde dini grupların zihni yapısını anlamadan 15 Temmuz anlaşılabilir mi?  

Vicdan ile çerçeveli hümanist bir vizyon dedim. Çünkü insan, o kadar parçalanmış şehit varken, bütün bu yaşananlar için ‘tiyatro’ diyebiliyorsa; o kişinin insanlık duygularının varlığından bahsedemeyiz. Bu manada 15 Temmuz’da mücadele verenler, bu sevdaya gönülden destek verenler gerçek vatanseverlerdir. Bu şehitler, o gece eğer Kemal Kılıçtaroğlu Cumhurbaşkanı olsaydı ve Kemal Bey çağrı yapsaydı yine sokağa çıkarlardı. Yine şehit olurlardı.  Çünkü( burasını kesinlikle unutmayın!!!) 15 Temmuz’da yaşananlar siyaset üstüdür.

 Evet… ya o gün… bu destansı mücadele verilmeseydi ne olurdu?

Velhasılı – malumunuz ‘tiyatro ve sinema’ batı menşelidir. Biz de ise bol miktarda KAHRAMANLIK DESTANI mevcuttur.

ALLAH birliğimizi, dirliğimizi bozmasın. Askerimize, polisimize güç versin.

Tüm şehitlerimize rahmet, gazilerimize uzun sağlıklı ömürler diliyorum. Allah onalrdan razı olsun.

TURGAY URGUR       

Dear Catherine Manthrope,

Dear Catherine Manthrope,

First of all, let me introduce myself. I have graduated from the department of English Language and Literature in Turkey. Later, I started working as an English teacher. This is my 15th year. I am 40 years old, married and have two daughters.

As I mentioned before, I am also working at my father’s appliance store. It is one of the most famous brands in Turkey, named ‘Arçelik’. I mean I have some experiences as a clerk in our shop.

I tried to observe the human behaviors via my professions. And I started writing a blog in 2010 (http://turgayurgur.blogspot.com/)  It has about 700 writings about education, history, art and some other issues. I gave my daughters’ names to the blog. It took a long time to produce them.

Now the problem is… or the weird responsibility that I feel is… I want to share them with lots of people, come up with new solutions for the children’s education world. I only want to tell them to the other members of education intuitions.  

Interestingly, the time that I gave on these subjects gave me the courage to write to you. In the paper, I read that you invited Turkish students to the UK. I am sure nobody loses if I/we have a chance to try it. Because I think that east-west-north and south should exchange their ideas for deserved lives.

If you will come to Turkey again, please contact me.

If this mail has a meaning for you, I will write in a detailed and organized style.

Pardon me for the grammar mistakes,

My mail: turgayurgur@hotmail.com

kafana kafana 1

Artık korkularım var,

Sevinsen mi? bilemedim.

Zamandan,

Umutlardan,

Hayattan,

Artık korkularım var.

Aman yanlış anlama!

‘Artık’ dediğim: kalıntı manasında.

‘Kalıntı’ dediğim;

Yalanların gibi,

Yaşattıkların gibi,

Sen gibi sen.

Yani: ‘artık’ dediğim; bundan sonra, bundan böyle manasında değil.

Çünkü sen bundan sonra yoksun.    

KIRIK

Kırıldı,

Camlar,

Sadece camlar değil,

Gönül çerçevem,

Hayallerimin vazosu,

Onurumun tek taşı,

Sabır tespihlerim kırıldı.

turgay urgur

Seçimleri feraset kazanır.

Feraset nedir?

§  Anlayışlılık, çabuk seziş. (Aslı firâsettir)

§  Çabuk sezme ve anlama kàbiliyeti.

§  Keskin anlayış, sezgi.

Zihin uyanıklığı. Bir şeyi çabukça anlayış yeteneği. Bir kimsenin ruhsal, zihinsel halini ve yeteneklerini yüzünden, duruşundan, tavrından vb. anlamak. Firasetin bir çeşidi de sebebini anlamadan ve ilham eseri olarak vücuda gelen seziştir. Diğer çeşidi de kesbîdir. (kesbî: çalışmakla kazanılan, sonradan elde edilen, doğuştan olmayan).  Çeşitli huy ve mizaçları bilmek neticesinde ortaya çıkar.

Onun için kimse kendini siyasi yorumlarla fazla yormasın. Gündelik siyasete takılmasın. Üç beş haber okuyup, 2 program izleyip, ekranda siyasetçi dinleyip; anket sonucu çıkaracağım diye kendisini üzmesin. Umudu yoksa boşuna heveslenmesin.

Mükemmeli aramıyoruz. Kendi yapmadıklarımızı da başkalarından beklemiyoruz. Durum ortada; Türkiye’nin siyasi tarihi gayet net. Terörle verilen mücadele, boşa geçen zamanlar, yapılmayan hizmetler ortada. Türk insanı hangi seçimde hangi tercihi yapmışsa; en iyisini yapmıştır. Bundan sonra da yapacaktır.   

Siyasete girecek, giren kişilerin öncelikle halkın teveccühünü kazanması gerekir. Halktan uzak olmaması, halkı bilmesi gerekir. Ve en önemlisi de halka saygılı olması gerekir. İnsanların yaşam şekillerine, düşüncelerine, varlıklarına, farklılıklarına saygı göstermesi gerekir. Bu da Müslüman Türkü tanımaktan geçer. ‘Vatandaşın sabrı nereye kadardır? Ne tür davranışları sevmez? Neler onu kızdırır?’ bunun gibi vatandaşla ilgili ne kadar hassas nokta varsa bilmesi gerekir. Yoksa bu işin(seçimin) vaatle falan ilgisi yoktur. Vatandaş kendi kendisine kaldığında gerçeğe bakar. Evinin, mahallesinin, şehrinin, ülkesinin huzuruna bakar. Seçim ,seçime 1 ay kala vaat listeleri oluşturmakla kazanılmaz. En az 5 senelik bir çalışma ister.

Çelişkilerle de seçim kazanılmaz. Hadi günlük siyasetteki söylem değişimlerini normal karşılayabiliriz. Lakin… Seçmen, seçime giren her partinin 10-15-20 -30 senelik geçmişini, huyunu, huysuzluğunu, Millete yaptıklarını hesaba katar. Hadi bu sefer de  ‘şu’ oluversin diye ülkeyi teslim etmez. Çünkü bu iş 23 Nisanda koltuğu bir saatliğine devretmek gibi olmaz.

Vatandaş seçimde duygusal davranmaz. Koskoca ülkedeki münferit olaylara bakarak oyunu değiştirmez. Diğer partilerin seçmen profiline bakar. Ve der ki: Benimle aynı düşünceyi paylaşmayan bu kişilerin bana saygısı var mı ? diye düşünür. Eğer bana, benim düşünceme, (işin aslında) farklılıklara saygısı yoksa ‘bu adamlara ülke teslim edilmez.’ der.

Seçimleri Türkiye’de feraset kazanır……….

Laga-luga kazanmaz, nefret dili kazanmaz, hürmetsizlik kazanmaz, zulüm kazanmaz, tembellik kazanmaz, ihanet kazanmaz.  

İnşallah göreceksiniz  30 Mart'ta da feraset kazanacak. Aksini düşünen var mı?