Umut kaç para anne?
Alsak,
En azından bu akşam evimize götürsek.
Ne olur azıcık da olsa alsak?
Hem sözün vardı:
Hiç yaramazlık yapmazsak bize bir şey alacaktın,
Söz anne! Ben bir daha bir şey istemeyeceğim,
Umut kaç para anne?
Söz anne! Onu hiç kaybetmem,
Herkesle paylaşsam bile ölünceye kadar korurum.
Kıymetini bilirim,
Gündüz gece yanımdan ayırmam,
Sabahları beraber güneşe,
Geceleri yıldızlara,
Baharda ekinlere,
Kışta dağların eteklerine bakarız.
Hiç bir şey yapamazsak;
Boş yollara,
Bir kalemle kağıda,
Duvardaki resimlere,
Geçmişteki emeklere bakarız.
Anne! Umut kaç para?
Hem arkadaşlarıma da veririm,
Yanına birazcık sonsuzluk ekler,
Bol miktarda mutluluk katar,
Huzur ile birlikte herkese dağıtırım.
Umut kaç para anne?
Ben geçen bayramlarda biriktirdiklerimi de sana veririm,
Pazarda bir kaç şey satarım,
Hafta sonları oyun parkında çalışırım,
Dişimi sıkar,
Gerekirse az yerim,
Ne olur anne! Umut alalım.
Geçen derste öğretmenim söyledi:
İnsan umutsuz yaşayamazmış.
Ve dedi ki:
Gurbette evlat,
Hastanede hasta,
Köyünde oğlan, kız,
Döşeğinde ihtiyar,
Doğan her çocuk umut edermiş.
Hayattan hak etmeyi istemenin diğer adı umutmuş,
Üzülünce seni yine hayata bağlayan,
Her şey bitti denildiğinde birden gelen,
Çaresizce otururken haydi kalk diyen,
İnsanın içindeki diğer insan,
Yoklukla var olan,
Kötüye iyiden bahseden,
Düşerken göz göze gelinen,
Herkesin olsa bile hiç bitmeyen,
Aslında umutmuş.
Biz de alalım Anne!
Umudumu bana sen alırsan,
Başkasıyla alacaklarıma benzemez,
Bir ömür değil bin ömür yanıma karamsarlık gelemez.
Umut kaç para Anne?
turgay urgur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder