Söylenmeyenleri söyletir,
Hiç ağlamam diyenleri ağlatır,
Dargınları barıştırır,
Emek varsa gururlandırır,
Yoksa sıradanlaştırır,
Çoğu zaman susturur,
Ara ara güldürür,
Pek sık düşündürür,
Elleri ayakları dolandırır,
Kini, nefreti anlamsızlaştırır,
Gözleri ve yüzleri kaçırtır,
Kimilerini şaşırtır,
Kimsesizleri iyice kimsesizleştirir,
Pişmanlıkları pekiştirir,
Özlemleri depreştirir,
Burunları sızlatır,
Kulakları çınlatır,
Dudakları burkar,
Boyunları eğer,
Dizlerin bağını çözer,
Omuzlara çöker,
Mazinin sırlarını söker,
Bazen belleri bile büker,
En zoru da insanın yüreğine oturur.
VEDALAR çok güçlüdür.
Her veda için vedalaşmak nasip olmaz,
Her giden geri gelmez,
Sanki insan bunları bilmez,
Nice acıları gizler,
Ama bazı vedaların acısı gizlenmez.
Yolcuyuz,
Yolcu vedalara alışıktır.
Vuslata aşıktır.
Yolcu unutmaz!
Her şey gibi vedaları da anlamlandıran inançtır.
Yolcu unutmaz!
Marifet önce veya sonra gitmek değildir,
Özlemle ayrılanları özlemle beklemektir,
‘O’ sancağı bulmak,
‘O’ kervana katılmaktır,
Rasüle seslenip:
‘Mahçup ve eksik ben geldim Ey Sevgili!! 
’ demektir.
’ demektir. Vedalar güçlüdür,
Aşk gibi veda da insana özeldir,
Aşk ile sarmalanmış,
Kucak kucak sarılmış,
Her veda vuslata yakindir.
Allah’a giderken “Allah’a ısmarlamak” ve “Allah’a emanet etmek” hiç şüphesiz en erdemli şuurdur.
Aşk şuurun kucağında,
Veda emanetin bağrında,
İnsan yolun sonunda,
Hak yüreğimizde,
Hak yüreğimizde,
Hak yüreğimizde,
Geldik kapına.
Aç! Ya RAB!
Hürmetin kapısını,
İbadetin kapısını,
İdrakin kapısını,
İnsanlığın kapısını,
Aç! Ya RAB!
Yol uzun,
Vedaya hazırlanmak gerek.
Henüz zaman varken veda et sevdiklerine,
Söylemek istediğin ne varsa söyle!
Duvardaki resimlerine,
Masandaki kitaplara,
Garajdaki arabana,
Eşinin, dostunun, çocuğunun gözüne doya doya bak!
Onlara birer emanet bırak,
Unutmayacakları bir iki söz söyle,
‘Ben yolcuyum.’ de.
Üzülmesinler diye dik dur,
Hatta bir kaç güzel anıdan bahset,
Aman! Kendini salma!
Çünkü illa ki bir gidiş var,
Kaçış(ın) yok!
Edebinle, hürmetinle, saygınla git.
Geçmişin hatalar ile dolu olabilir,
Muhakkak gidişine herkes üzülmeyecek,
Sevinenler de olacak elbet,
Lakin sen hatalarını da, sevaplarını da yanına al!
Ve yola öyle çık!
Ha bir de şunu unutma!
Senin için çok değerli olan bu vedan herkes için aynı değerde olmayacak.
Yani gelişin gibi gidişin,
Gidişin gibi dirilişin hep yalnız hep yalnız olacak!
Hazır mısın? Diye sormuyorlar,
Onun için mümkün mertebe her an tetikte ol!
İnan ki her hangi bir sırası yok,
Sırayı veya kaideyi belirleyen bir güç insanda yok.
Yolcu unutma!
VEDALAR GÜÇLÜDÜR.
Sen sen ol! Bu dünyada yolcu kadar eğlen.
Yanında götüremeceğin şeylere gözünü daldırma,
Zaten yeteri kadar yükün olacak,
El alemin sözüne aldırma,
Deli divane gibi bir mala bir makama saldırma!
Durum bundan ibaret…
‘Hakkını helal et!’
Turgay URGUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder