Bir falcı buldum,
Kendimi sordum.
İki yol gördü,
Hayalle ördü.
Birinde yalnızlık,
Diğerinde pişmanlık.
Usul usul konuşurken,
Yalanlarına inanırken,
Titredi dili,
Ardından eli,
Sustu.
Sanırım korktu.
Ne oldu? ‘Hayırdır.’ dedim,
Yamacına eğildim.
Dedi: Benim işim yalanla,
Kendi kendine kananla,
Bunlar ise gerçek,
Senden başka kim bilecek?
Önce güldüm,
Ardından üzüldüm.
Dedi: neden bu kadar yoruldun?
Sonunda ne oldun?
Dedim: çünkü değer verdim.
Herkesi kendimden bildim.
Cesaretin varsa anlatayım,
Yalanlarına karşı sana gerçekleri satayım,
Ama bu sefer ben başlayayım.
Hayat kısacık bir yol,
Olabilirsen kendin ol.
Kahrın,
Düşmanın.
Sabrın,
Sırdaşın.
Zaman halinden anlamaz,
Kendi bildiğinden şaşmaz,
Akıllı kişi kendinden öteye aşmaz,
Fikrinden başkasına karışmaz.
Misafir had bilendir,
Merhamet sahibi halden bilendir.
Dünya handır,
Hayat sadece ‘o’ an’dır.
Beden aşk ile candır,
Ruh ahlak ile şandır.
Kimseye güvenmemeye kendinle başla,
Aczini unutmamak için sık sık nefsini taşla.
Günah insanlık hali,
Tövbe varsa insan elbet alî.
Ayet ve Sünnet ile her şey belli,
Vicdanının beğenmediği çok şey şaibeli.
Unutma minnet bedelli,
Mihnet ise bolca kederli.
Sabret ki Mevla seni görsün,
Aşkın sırrını ‘O’ çözsün.
Masiva ile kendini yorma,
Cevapsız soruları sorma.
Sübhanallah ile kainatı seyret,
Her şeyden evvel varlığına hayret!
İmkanın olduğu sürece hayır et.
İyi ki var oldum diye şükür et.
Yarın elinden tutacak olan iyi niyet.
Bitmemiş vakit tabi ki geç değil,
Lakin sen sen ol erken eğil.
Çünkü ecel saklı,
Şekli ve zamanı farklı farklı.
Ne oldu falcı?
Dinlerken yoruldun,
Derin bir telaşa koyuldun.
Sil baştan yaşamak yok,
Yerinden çıkalı çok oldu ok.
Evet ölüm gerçek,
Zorunlu seçenek,
İstesen de istemesem de bu ömür geçecek,
Sıra sana da gelecek.
Ağla falcı,
Göz yaşı ruhun ilacı.
Ağla falcı,
Acı erdemin tacı.
Kurtuluş sancında,
Aşk orucunda.
Şehadetler hep Resul kucağında,
Kulluğunun farkında olduğunda.
Haydi kalk! Gidelim,
Recaya yolculuk edelim.
Turgay URGUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder