Nereden geldiğini unuttu. Tüm dostlarını
birer birer yitirdi. Yürümesi, konuşması, hareketleri değişti. Gücü bir sopa
olarak kullanmaya çalıştı. Her şeyini harcamayı kendisine yeni bir kimlik
olarak edindi. Kendisinden zayıflara zulüm etti. Kendisinden güçlülerin her
dediğini yaptı. Haksızlık karşısında sustu. İmkanı yokken dilenmişti, imkanı
varken vermedi. Okumadan bildiğini sandı, çok konuştuğunda ve sesini yükselttiğinde
haklı olduğunu düşündü. Dinler gibi göründü. Alay etti. Küçük düşürdü.
Başkalarının ayıbını ifşa etti. Fitne ve fesat bulaştırdı. Merhamet dileyeni af
etmedi. Her şeyin üstesinden gelebileceğini sandı. “Ben yaptım” dedi. Hileyi
kendisine usul edindi. Haramdır, yasaktır, günahtır demedi. İçi ve dışı farklı
göründü. Ona destek olanlara sırt çevirdi. Dostları zora düştüğünde görmezden
geldi. Saygıyı ve sevgiyi yitirdi. Kötü konuştu, hak yedi. Kendi insanlığını
kendisi öldürdü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder