Makinenin arkasında sen.
Siyah beyaz.
Bazen sadece siyah, sadece beyaz.
Baktıkça o resme,
Yaşlandığını görürsün.
Çerçeveletmek istersin,
Bazen çoğaltmak vesika vesika.
Saklarsın sandıkta,
Çok hayatların arasında.
Paylaşmak istesin,
Bazen hiç kimseyle bazen kimseyle.
Hayat bir resim,
Yıkanmadı henüz,
Yıkanır mahşerde,
Bazen ateşle bazen şarapla.
Ve hayat yanar, resim gibi.
Bazen aşk ile bazen şirk ile.
Hayat bir resim, baştan sona albüm;
Doğuştan ölüme.
Yaratıcıdan sevgilisine.
Saklanır mütanahi yerde.
İadesi olur zamanı gelince.
Hayat bir resim,
Tek çizgi, tek kalem.
Vahdet ve Ehadiyet imzalı,
İnsanlık galerisinde.
Hayat elindeki resim,
Ayak altına düşürülen.
Senle, senin elinle.
Kirlenmiş, yırtılmış, anlaşılmaz.
Hayat ehemmiyetli gaye,
Büyük netice.
Nur ve maye.
Cüz ve küll'lün münasebeti.
Hayat başlangıcı Hayy ile,
Sonu iradeyle.
Hem de Rahman, Rahim, Rezzak, Kerim,
Hakim cilveleriyle.
Hayat bir resim çekmesini bilene.
Turgay Urgur
Hayat bir başka ifadeyle günü nasıl geçirdiğindir. Sabah senin için nasıl başlar? Öğleyin sen ne yaparsın? Akşam ve gece senin için ne ifade eder? Eğer bu zaman dilimlerinde sen varsan o zaman hayat senin için gerçekten anlamlıdır. Tabi bunlara ek olarak birde insanlarla olan bağın. Onlara olan mesafen, duygusal alış verişin, düşünce paylaşımın. Saatler saat az geliyorsa sen yaşıyorsundur. Zaman geçmiyorsa sen sadece bir izleyicisindir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder