KIYAMET (4)

Yaptıklarımla mağlup olurken,

Sen beni mahcup etmedin.

Elyevm dik duruyorsam,

Sebebi sensin.

Ab-ı hayat ve şarab-ı kevser gibi can verdin,

Yeniden doğdum.

Kalbimde Hayy ve Hu’ya yol verdin,  

Yürüdüm,

Beni sürur ve feraha sevk ettin,

Ve aşka meyl ettim.

Şükürler olsun,

Kendimi yeniden buldum.

Hazırlanalım,

Başka bir memlekete gideceğiz,

Orada sen ol yanımda.

Sadece sen ol.

BEDEN

Saat 12,

Uyku geceden kaçıyor

Oysa hüzün kendine yeni yeni yer buluyor,

Avuntular ve oyunlar bir bir terk ediyor.

Sessizlik usul usul dirilirken,

İçimdeki çığlık beni boğuyor.

Zaman onu şehrin kuytusuna itmiş,

Rüzgar ve yağmur kapısında eyleşmiş.

Kimse girmeye cesaret etmemiş,

Yıkık bir virane gibi yalnızlık karşımda duruyor. 

TURGAY URGUR

TEVEKKÜL

İlahi esmanın en büyük yansımalarını cismaniyette görürüz. İnsanın bedeninden çevresine ve yaşadığı kainata dair en büyük tecelliler de buna bağlı cismanidir. Ki! İnsan bu mükemmel sistemin içinde kafasına ve nefsine göre hareket etmemelidir. Kişi hayatını faydalı işlerle geçirmekle mesuldür.

Cismani yani maddi bir haşrin ve dirilişin mevcudiyetine inanan insanlar hayatlarını ucuz ve değersiz bir şekilde yaşamamalıdırlar. Ki! Şu dünya hayatı eğer kazanılacak ve hak edilecek sonsuz bir hayatın nüvesi ise bu hayata en titiz önemi vermekle mükellefiz.

Kişi bu bağlamda hayatını, evini, sokağını, iş ortamını ve yaşadığı şehri adeta cennetin bir prototipi gibi algılamalıdır. Ve bu dünyada da bilhassa ve gayretle cennetvari bir edeple israftan, günahtan ve masivadan kaçınmalıdır. Çünkü aslında... biliriz ki cennet ve tüm diğer mükafatlar kendilerine verilen hayat emanetini iyi değerlendirenlerindir.

Hal böyle ise…….

Gün, beden, ömür ve sağlık en doğru haliyle kullanılmalıdır. Kişi söylemini, eylemini bu minvalde geliştirmelidir.   

Madem böyledir…..

Hayatını en güzel geçirmiş Resul-i Ekremim dersiyle ahvallenmelidir ve hallenmelidir. Tevazü, gayret, azim ve gerektiğinde her türlü mücadele yine O’nun uygulamalarındaki gibi sırat-i müstakim üzre olmalıdır.  

KIYAMET (3)

(Cotonuma....)

Ruhlar yine bedenle buluşunca,

Son suskunlukta,

İlk hesapta,

Boyunlar bükük,

Düşünceler dehşete mağlup,

Korkudan başka bir duygu yokken,

Sen ol yanımda.

Dünyadaki gibi,

Her halime şahit,

El ele,

Yürek yüreğe,

Tek sen ol yanımda.

Sonsuzluk arefesinde,

Mananın asılında,

Kimsenin kimseyi bilmediği yerde,

Sadece sen ol yanımda. 

İyi ki varsın.....

KIYAMET (2)

(Cotonuma....)

Hüzün yağmurlarında ıslandım,

Yalnızlık soğuklarında titredim,

Bir gecede, bir sabahta;

Elimden tutmanı bekledim.

Ve hayat bitmeden,

Şükr ettim, salavat getirdim,

Sadaka verdim, dua ettim,

Seni buldum.

Senden sonsuzluğa giden yollara düştüm,

Bismillah dedim,

Yeniden dedim,

Allah utandırmasın dedim,

İyi ki varsın dedim.

Turgay URGUR

KIYAMET (1)

(Cotonuma….)

İyi ki varsın,

Korkmuyorum.

Seninle yaşamak çok güzel,

Yılmıyorum.

Sabır tünellerinden geçtim,

Istırap çöllerinde yandım,

Sancı duraklarında bekledim,

Tevekkül denizlerine ulaştım,

Huzurluyum.

İyi ki varsın….

İyi ki sen varsın.

Turgay URGUR

Bu vebal kimin? (4)

BU VEBAL KİMİN? (4) / TURGAY URGUR

Bu vebal vicdan muhasebesi bilmeyenlerin,

Yastığa kafalarını koyduklarında şükür bilmeyip hinlik düşünenlerin,

Ülke gencinin önünde engel olup, zaman çalanların,

Koltuk, makam ve mevkii için şekilden şekile girenlerin,

Empati, sempati, vefa, saygı nedir bilmeyip kendi tabularında kalanların,

Kindarların,

Helal, haram bilmeyenlerin,

Uslanmayanların,

İnançlarının gereksinimleri ile yakından uzaktan ilgili olmayanların

Bana dokunmayan yılan yaşasın diyenlerin,

Hürmetsizlerin,

Görgüsüzlerin,

11c Öğrencilerim

Yaşasın!

11C öğrencilerim yarı yıl tatilinde bol bol kitap okuyup kendilerini geliştiriyorlar.
Kendileriyle gurur duyuyorum.
Her gün irtibat halindeyiz.

2. dönem müthiş olacak. Müthiş olacak.

Allah bizleri başarılı kılsın.

Turgay URGUR

Nereye?

Kelimelerle oynadığımız artık yeter.

Çok konuşan, çok eleştiren ve her şeyi bilmek isteyen bir topluma dönüşüyoruz.

Her konuşma, her manşet, her yazı bizleri siyah veya beyazlara iteliyor.

Aradaki renkleri ve tüm tabiatın renklerini kaçırmaya başladık.

Kelimeler, reklamlar, ürünler arasında geri dönüşümler yaşıyoruz.

Oysa böyle bir dünyada başarılı ve mutlu olamayız.

Huzurlu olamayız.

Eğer hayatlarımızın ‘kıymetlenmesini’ ve doğru ‘verimliliklerini’ istiyorsak,

Duygu dünyalarımızın ihtiyacı olan sabır, tevekkül ve iradeye sahip olmalıyız.

Hayat anlatıldığı gibi çok uzun değil.

Önümüzde daha çokkk uzun yıllar yok.

Hayat üç aşağı beş yukarı ortalama bir uzunluğa sahip. (dilerim 5 yukarı olur.)

Onun için hayata dair ‘önem, anlam ve kalite’ önceliğimiz olmalıdır.

Bu gün sosyal medyaya ayrılan zaman işimize, dinlenmemize veya ibadetimize ayrılan zamandan daha nitelikli ise bir şeyleri başarmamız hiç de kolay değil demektir.

Onun için gün sonu değerlendirmelerimizi hassas yapmalıyız.

Eğer kendimiz illa ki 3 siyasi partiden birisi ile ilişkilendiriyorsak,

Olaylara 3. bir göz ile bakamıyorsak, (biz-karşıtımız ve  karşıtımız olmayan)

Kişilerle uğraşıyorsak,

Zaman çok geliyorsa ve bitirmek için kendimize vira dışarıya atıyorsak,

Bir yerde durmalıyız ve soluklanmalıyız.

‘Nereye?’ gidiyoruz,

Acelemiz ne?

Yolumuz doğru mu?

Cotonuma

İyi ki varsınız...