Geceler sana farklı bana farklı,
Çok geç anladım sen farklı ben farklı.
İnsan işte, andanıyor.
Herkesi kendi sanıyor.
Oysa toprak farklı, çiçek farklı,
Yazan bir olsa da,
Keder farklı, kader farklı.
Belki lisan aynı, hece aynı;
Lakin idrak farklı, yürek farklı.
İçtiğimiz su, yediğimiz ekmek aynı;
Benim senden umudum,
Senin ise yolun çok farklı.
Hâl bu…
Şehrimiz aynı, sokak aynı;
Bekleyen farklı.
Bir ömürde saatler hep aynı,
Sabır farklı, teselli ondan da farklı.
Hadi diyelim sonbahar aynı, kış aynı;
Saçımdaki ak, gözümdeki yaş aynı;
Mazideki sen şimdiki senden çok farklı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder