Her açıdan bakmaya özendim,
Her acıdan bakmak varken.
Ruhlar zaten alışıktı maskeye,
Sosyallik hadesten ve necasetten taharet mesafesindeyken.
Raflarda dezenfenktanlar çoktan bitmişti,
Kalbin hijyeni komadayken.
Riya pozitif,
Ego pozitif,
Hırs pozitifti,
Cahillik karantinadayken.
Bağışlanmayı aklına getirmedi insan,
Sürü bağışıklığından medet umarken.
Sürü deyivediler,
Tv'nin ağıl, gazetenin saman olduğunu bildiklerinden.
Ve koca coğrafya tümden temaslı hale geldi,
Hakkı ve hukuku unuttuğundan.
Ve kimse bu felci kendinden bilmedi,
Asemptomatik olmayı tercih ettiğinden.
Üç günlük harcama özgürlüğüm elimden alınır diye,
Çoğu adını vermedi filyasyondan sakındığından.
İzolasyon dedikleri aslında günahlardan kaçınmaktı,
Gönüllü tecrit yapan olmadı. İşine gelmediğinden.
14 günlük değil 14 asırlık bir inkübasyon bu,
İnsanlık Sünneti Seniyye'yi terk edildiğinden.
Hastaneden kaçmak hiç de zor değildi,
Camiden ve okuldan kaçmayı iyi bildiğinden.
Bu kadar sunilikte suni solunum cihazı çok görülmedi,
Soluğun asıl Sahibi bilinmediğinden.
Mutasyonda virüsün hızı günaha erişemedi,
İnsandaki bu süper taşıyıcılık hevesi geçmediğinden.
Ruhlar entübe olalı çok oldu,
Boşuna bu felce pandemi denilmediğinden.
Turgay URGUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder