BEYAZ SÖMÜRÜ

Bazı ülkeleri sahte zenginlikle ve sahte gelişmişlikle sömürürler. Sömürülen kesim doğrudan sömürüldüğü hissetmez ama yıllar sonra baktığında kendi ülkesinde parya olmuştur. Bu tür sömürünün aracı illüzyon icatlardır. Maliyetinin çok çok üstünde yapılan imarlardır. Ve bu yapılanların sahibi halk da değildir. Bu tür sömürülerde halkın hayalleri, özlemleri veya geçmişten gelen eksiklikleri üzerinden manipülasyon yapılır. Tarihi kıyaslamalar, dini argümanlar özenle derlenip psikolojik alt yapı hazırlanır.

itirazı olmalı!

Bugün Müslümanın, 

kar paylı (uydurma) bankacılığa,
tv deki saçma diziye,
gıdadaki harama,
mezarlıktaki mermer ve plastik kirliliğine,
yalanlı siyasete,
israfa,
haksız ve liyakatsiz adam yerleştirmeye,
her türlü put perestliğe,
hayvanlara kötü muameleye,
her türlü insan hakkı ihlaline,
doğanın kötü kullanımına,
küfre ve sinkaflı programlara itirazı olmalıdır. 

Devletin malının kötüye kullanılmasına,
Cami yapımının israfına,
Vasıfsız eğitimciye ve de din görevlisine,
Okulun düzensizliğine,
Dine küfr edilmesine veya dinin kullanılmasına,
Manevi değerlerin kullanılmasına ve/veya aşağılanmasına,
Gençliğin ihmal edilmesine,
Sokaktaki kumarhaneye,
Aleni satılan içkiye,
Reklamdaki müstehcenliğe itirazı olmalıdır. 

Gitmeyerek,
destek olmayarak,
almayarak,
alkışlamayarak,
kullanmayarak,
onaylamayarak,
kınayarak,
anlatarak,
bakmayarak,
dinlemeyerek,
başkalarına benzemeyerek itirazı olmalıdır.  

Okuyarak,
doğrusunu konuşarak,
helalini yaşayarak,
eleştirerek,
etrafına anlatarak itirazı olmalıdır. 

TURGAY URGUR

VARLIK (2)

Varlık ve yokluk bir gün hastanede karşılaşmışlar. Laf lafı açmış ve ikisi de efendisinden dertli olduğunu söylemiş. Yokluk tüm suçu sahibinde bulmuş. Varlık ‘Kıymetimi bilmiyor.’ demiş. En iyisi bir süreliğine yer değiştirelim demişler. Yıllar sonra pazarda birbirlerine rastlamışlar. Yine birbirlerinden dert yanmışlar. Bu sefer de; yokluk demiş ki ‘İsyan ediyor.’, varlık demiş ki ‘Şükretmiyor, beni kendinden biliyor.’ En iyisi tekrar eski sahiplerimize geri dönelim demişler. Aradan uzun bir süre geçmiş mezarlıkta karşılaşmışlar. Birbirlerine hal ve hatır sormuşlar. İkisi de efendilerinden memnun olduğunu söylemişler. Ama bu son buluşma olmuş.

İnsan doğduğunda tercihi dışında kendisini varlık veya yokluğun içinde bulur. Lakin varlığı muhafaza etmekte, yokluğu değiştirmekte kendi iradesindedir. Gün gelir insan elindekilerin değişmesi ile imtihan olur. İşte o zaman sabretmekte yine kendi elindedir. Gün biter, ölüm yaklaşır insan hayatla ilgili çok şeyi öğrenir ama artık iş işten geçmiştir. Marifet odur ki! İnsan yaşarken Hak’kı bulsun.     

TURGAY URGUR 

İLTİCA

Kendine kul kabul ettin,
Dünya misafirhanesine gönderdin.
Ben ise ne misafirhanenin ne de kulluğumun kıymetini bildim,
Öylesine şuursuzca bir hayat geçirdim.
Bana verilenleri ziyan ettim.
Tövbeden, niyazdan uzak bir ömür bitirdim.

Son nefesimden önce çaresiz kapına iltica ettim,
Elim boş, yüzüm kirli geldim.