Kendimle savaşı kazanırsam tüm savaşları kazanmış olacağım. Yani
Ben’in farkına varırsam, Ben’in faniliğini anlarsam ve Ben’in derdini
unutursam; tüm savaşları kazanmış olacağım. Büyük hesabın sorumluluğu varken;
tüm diğer hesapları kapatırsam, dünyalık işleri dünyalık kadar yaparsam,
kaybetmekten değil kazanmaktan korkar hale gelebilirsem, yenilmeyeceğim.
Müslümanın derdine üzülüyor gibi görünmekten öte en azından
gerçekten üzülebilirsem. Pervasızca konuşmayı, şuursuzca davranmayı ve tüm
diğer insancık oyunlarını terk edebilirsem; galip olacağım.
Kendimle savaş: herkesin gördüğüne yüz çevirip, içimdeki
görülmeyenleri önüme koymakla başlayacak. İlahi Rıza’dan gayri tüm
görecelikleri bırakmakla devam edecek. Ve son nefeste “On’dan başka İlah
yokturla” bitecek. Bitecek ve kendimle olan savaşı kazanacağım. Yaşama sülük
gibi yapışmayı unutunca, ölümün varlığını su gibi-ekmek gibi anlayınca,
zaman-mekan-madde kaygısını içimden çıkarınca; muzaffer olacağım. Hastalığa
şaşırmayıp, imtihana kızmayıp, varlıkla şımarmayıp; yoklukta isyan değil de
itaat etmeyi öğrenince kazanacağım. En büyük makamı kulluk bilip gerisini
masiva görünce kazanacağım.
TURGAY URGUR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder