Eşine bir tatlı gülüşü,
Evladına bir öpücüğü esirgeme!
Hayatı uzun sanma,
Boş lafla daha da kısaltma!
Harama dalma,
Namazı, zekatı, orucu unutma!
Şimdiye kadar ayırdılar,
Kardeşi kardeşe kırdırdılar,
Şucu, bucu diye çok oyaladılar,
Bu işlere artık aldanma!
Yılların, günlerin değil;
Saatlerin hükmü kalmadı.
Ölüm hep aynı,
Değişmedi,
Aklını başına al!
Kendini bu dünyada ebedi sanma!
Al-sat bitmez,
Dedikoduyla ömür geçmez,
İnsanı kendinden başkası bilmez,
Çareyi elde arama!
Dost çok azdır,
Asıl ihtiyaç olan Yar’dır,
O’nunla hayat Vardır,
Sağa-sola boşuna koşma!
Koşma kardeşim koşma!
Dur! Biraz soluklan,
Nefes al!
Kendine gel!
Bir bardak su iç!
Elhamdulillah de!
Şükret!
Sus!
El aç!
Secdeye var!
Eğil!
Düşün!
Ağla! Ağla kardeşim!
Ağla ve kendine gel!
Tükettiğin yeter!!!
Tükettiğimiz yeter!!!
Zamandan başladık,
Sağlıkla devam ettik.
Parayla bitiremedik,
Sevgiyle devam ettik.
Tükettikçe tükettik.
Aşkı da tükettik,
Hürmeti de tükettik,
Şefkati de tükettik,
Doğayı tükettik,
Yetmedi!
Benliği tükettik.
Yetmedi!
Düşünceyi.
Yetmedi!
Duyguyu.
Elde var:
Hakikaten elde ne var?
Evine gidebildiğin kaç kişi?
Dara düştüğünde arayan?
Bir meydana çağırsan?
Yeni bir işe girişsen gelen?
Ayrılsan barıştıran?
Hasta olsan soran?
Ölsen gömecek kaç kişi var?
Komik,
Trajikomik!
Tüketme kardeşim tüketme!
Yeter artık tüketme!
Sadakati,
Güveni,
Vefayı tüketme.
Selam ile başla,
Sadeleşme ile devam et!
Duaya ve namaza başla,
En azından ömrünün geri kalanını TÜ KET ME
( nefsime bir tokat mahiyetinde yazılmıştır, aman kimse üstüne almasın!)
Selamlar
Turgay Urgur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder