Varlıkta bilinmeyenler vardır.
Hep gözünün önünde, avucunun içinde olup da 'varlığı' hiç bilinmeyenler vardır.
Hani şu 'tümden gidince' yavaş yavaş, usul usul değerini anlamaya başladıklarımız var ya tam da onlardan bahsediyorum.
Onlar dediğime bakma. İşin gerçeği onlar değil. O.
O ... yani hayat.
Yaşamak ve yaşadığını sanmak arasında çok fark var.
Sorun o'nun içinde olanları ayırmaya başladığında başlıyor.
Mesela; bilgiyle tevazuyu, inançla tevekkülü, edeple sabırı ayırınca bir şeyler yanlış gitmeye başlıyor ve bu yanlış gidenler başka yanlışları beraberinde getiriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder