AGUŞ

Üşüdüğün şehre güneş doğuyor şimdi,

Çiçekler  yağıyor.

Sabah ezanıyla,

Gül  kokuları sokakları kaplıyor.

Köpekler susuyor,

Ayyaşlar utanıyor,

Rüzgar usul usul kayboluyor,

Al yıldız bayrağı görünce,

Yine melekler kıskanıyor.  

Doğru…Son halin yürekleri sızlatıyor,

Tekbirler, selalar ve dualar eşliğinde;

Bir ülke kıyama duruyor.

Seninle çaresizliğini,

Seninle acizliğini anlıyor.

İnsan olduğunu hatırlıyor.

UTANIYOR…..  

Hoyratça geçen zamana,

Arsız günahlara,

Düstursuz laflara,

Şana, şöhrete,

İsrafa,

Ve de şuursuzluğa bakıp

UTANIYOR.   

Üşüdüğün şehre güneş doğuyor şimdi,

Çiçekler  yağıyor.

Şirkler ve tövbeler beyni dövüyor,

Diller ve gözler birbirini yalanlıyor,

Ruh ve beden yer değiştiriyor,

Ve geceyi,

Ve sabahı,

Ve koskoca bir ülkeyi sessizlik kaplıyor,

Al yıldız bayrağı görünce,

Yine melekler kıskanıyor.  

Doğru…Son halin yürekleri sızlatıyor,

Tekbirler, selalar ve dualar eşliğinde;

Bir ülke kıyama duruyor.

TURGAY URGUR