Sensiz günlerimi arıyorum,
Bir ben olduğum zamanları yıllardan soruyorum.
Ne bir cevap ne de bir teselli buluyorum.
Ansızın seni sevip,
Umutla bekleyişlerimi,
Her şeyin sen olduğu geçmişi ‘şimdiden’ soruyorum.
İşin gerçeği; korkuyorum.
Sensiz ölmekten korkuyorum.
Anlaşılmamaktan, bilinmemekten,
Sevilmemekten korkuyorum.
Yolunu kaybetmiş, aç bir çocuğum.
Bu karanlıkta yalnız kalmaktan,
Unutulup gitmekten korkuyorum.
Turgay Urgur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder