Bu proje başladığı günden itibaren gerek Acıpayam Anadolu İmam Hatip Lisesine giderken yolda gerekse ilk oturum sonrası okulda arkadaşlarımızla buluşmalarımızda “bu proje adına ne yapılabilir ki?” sorusunun heyecanını fazlasıyla yaşadık. Sonuç olarak da çok özel bir şey yapılamasa bile aslında insanların bir araya gelmesi, hal ve hatırlarını sorması, “siz neler yapıyorsunuz?” denilmesi, öğrencilerimizin bir birleri ile tanışması, sohbet etmesi, çalışmaları hakkında bir birlerine sorular yöneltmesi ve birbirlerini dinlemesi çok önemli bir etkinliktir diye düşünüyorum. Zaten insanın sosyal olması da bu değil midir? Düşündüklerini ve duygularını başkaları ile paylaşması. Farklı ve yeni yüzleri tanıması, kendisini onlara anlatması ve onları dinlemesi. Bu bağlamda bu çalışma günlük rutin işlerin akışından çıkıp, başlarımızı şöyle bir sağa sola çevirmek için çok güzel bir fırsat. Derslerimizin Bakanlığımız tarafından öğrenci merkezli işlenilmesinin istenmesi, rehberlik çalışmalarında öğrencilerimize fazlasıyla konuşma imkanları verilmesi de hattı zatında bunun gerekliliği ve faydasını bizlere çok iyi bir şekilde anlatıyor. “Eğitim ve öğretim, insanın kendi kendisine düşünebilmesini öğrenmesidir.” diyor izlemiş olduğumuz bir filmde. Biz bu düşünme eylemine konuşmayı ve paylaşmayı da ekleyebiliriz. Böylece kendimiz konuştukça bilgilerimizin doğruluğunu ve güncelliğini ölçebileceğiz, bizim düşüncemizin doğru ve yanlış kısımları neresi onları keşfedeceğiz. Başkalarını da dinledikçe de eksik kısımlarımızı tamamlayacağız ve farklılığın, farklı yöntemlerin aslında birer zenginlik olduğunu yine göreceğiz.
Cep telefonu, facebook, televizyon insanların iletişime ve bilgiye olan açlıklarını doldurmamakla birlikte onlarda sadece zihinsel bir yorgunluk ve her geçen gün alanı biraz daha daralan bir yalnızlık hapishanesi oluşturdu. İşlerimizde çok başarılı olsak da, çok çok paralar kazansak ta, topluluk içinde çok mutlu insanlar gibi davransak ta; bir arkadaşla veya meslektaşla veya akrabayla olan muhabbetin yerini hiçbir şey alamadı. İnsanlarımızın iç dünyaları bir şekilde bu gidişattan olumsuz etkilendi. Sadece sınavları düşünmek, sadece günü bitirme isteği, sadece izleyici olmak biz farkında olmasak ta bizden çok şeyleri aldı. Bu çalışma ihmal ettiğimiz sosyal olma yönümüzü yeninden gündemlerimize alma fırsatını verdi. Bunun eksiliği zaten katılımcıların yapılabilecekler hakkındaki düşüncelerini söylemeleri esnasında da ortaya çıktı. Neydi bunlar? Kardeş okumuzdaki yardıma muhtaç öğrencilerimiz için bir şeyler yapalım, birlikte geziye gidelim, siz gelin öğrencilerimizle konuşun, biz sizin öğrencilerinizle konuşalım. Kısacası tüm sorunlarımızı çözemesek bile senin problemin için bir şeyler yapmaya çalışıyorum demek, konuşmak istiyorum öyleyse dinlemeye hazırım diyebilmek.
Bu proje başladıktan sonra arkadaşlarımızla bir araya gelmelerimizde konuşmalarımız sonucunda şu tespitleri yapabildik.
1)Biz ne kadar başarıyı konuşuyorsak o kadar başarıya yakınızdır. Biz ne kadar sorunların giderilmesini konuşuyorsak o kadar sorunları çözebiliyoruzdur. Biz ne kadar iyi bir şeylerden bahsediyorsak o kadar iyiliğe ve mutluluğa yakınızdır.
2)Diğer bir tespitimiz başarının mutlaka kolektif çalışma işi olduğudur. Başarı için okulların tüm öğretmenleri, öğrencileri ve velileri birlikte çalışma şuuru içerisinde hareket etmelidirler. Herkes okulun başlangıcında bunun farkında olmalıdır.
3) Özellikle yeni sınav sistemi üniversite ve üniversite sonucunda akademik çalışmalarda başarılı olmak için 9. sınıftan itibaren koordineli bir çalışmanın başlatılması gerektirmektedir. 12. sınıfın başında artık öğrenci hayalindeki bölüme kafasında yerleşmiş olmalıdır.
4) Öğrencilerimiz tüm okul yaşantıları boyunca sosyal yöndeki gelişmeleri ihmal edilmemeli, onların istekleri de göz önde bulundurularak birebir katıldıkları faaliyetler bolca yapılmalıdır. Sanki son yıllarda bu tür çalışmalar hem ihmal edildi veya içerik bakımından zenginleştirilmedi.
5)Başarı için yardımlaşma, dayanışma gibi sizi canlı tutacak dinamikleri daima kullanın ve bunu bir prensip haline getirin. İnsan sorunlarla ve sorularla tek başına mücadele etmekten ziyade toplu halde mücadele etmeli. Kişi bu bağlamda arkadaşını, ailesini, kardeşlerini, öğretmenini daima yanında görmeli ve onlara yanında yer vermelidir. Tek kişilik başarı arayışları başarısızlıklarla çoktan sonuçlandı. Boşuna denemeyin arkadaşlar, zaman kaybından başka bir şey olmaz. Yanınızdaki kişileri bu bağlamda sorunlarınızı çözecek, problemleri çabucak hallediverecek diye de kesinlikle görmeyin. Onlarla öncelikli bağınız karşılıksız sevgi ve saygı bağı olsun. Mutluluk paylaşımı, dertlerin paylaşımı ve konuşulması olsun.
Biz tüm bu çalışmaların öncelikle güzide, çalışkan ve çalışmayı öğrenmiş olan öğrencilerimiz için faydalı olmalarını temenni ediyoruz. Derdimiz, ızdırabımız onların bu işten fazlasıyla kazanç sağlamaları yönünde. Kardeş okul çalışması içinde eğer öğrencilerimiz başrolleri alırlarsa, onlar isteklerini dillendirirlerse ve çalışmalarının sonuçlarını bizlere sunarlarsa çok daha faydalı olur. Aslında yazımın başında ifade etmeğe çalıştığım gibi öğrencilerimiz bu çalışma esnasında çok özel faaliyetleri yürütmeseler bile karşılıklı konuşmaları, uygulamalar hakkında bir birlerine sorular yöneltmeleri onlar için yeteri kadar faydalı olacaktır. Öğrencilerimiz derslere ve sınavlara hazırlanırken not endişesinden sıyrılmış olarak sadece öğrenme amaçlı olarak konulara yaklaşmalıdırlar. Okul derslerini mutlaka kendilerine has ek çalışmalarla ve okumalarla desteklemelidirler. Başarı için programlı çalışmayı kendilerine bir öz-disiplin aracı kabul etmelidirler. Biz öğretmenler onlara sonsuz güveniyoruz, onlar bizim için çok önemli ve onları çok seviyoruz.
Bugünkü çalışmamızda okulumuzu temsil eden pek çalışkan, pırıl pırıl gençlerimizin hepsini kutluyorum. Okulumuzu baştan sona en mükemmel şekilde temsil ettiler. Konuşmalar harikaydı, eminim ki herkes istifade etti. Öğrencilerimizden İlhan Kurt, Yasin Oktay, Huriye Arsoy ve Melike Erdoğdu o kadar iyi hazırlanmışlardı ki tek kelimeyle süperdi. Çalışmamız için bize imkan ve enerji veren Sayın Müdürümüz Talat Tokyay Bey’e, Müdür Yardımcımız Ferudun Bey’e; çalışmalarımızı büyük emeklerle mümkün kılan değerli hocalarım Cennet Hanım, Keziban Hanım ve Ayten Hanım’a, yarışmamızı sunan Ali Hocamıza, bizlere projemizin başından bu yana destek veren okulumuzun tüm diğer öğretmenlerine şükran ve teşekkürlerimi sunarım.
Turgay Urgur
