Kan ile yazacağım, kendimi anlatan cümleleri.
Kabartılmış taşlar üzerine.
Zaman durdu, hareket etmiyor hiç bir şey.
Duvarda asılı resimler gibi her şey.
Sesler yok, rüzgar yok. Sıcak değil, soğuk değil.
Düşünce yok.
Zaman durdu, geçmiş yok anılarda.
Gelecek yok ki. Yok ki.
Konuşuyor, yürüyor, bakıyor ama ben değil.
Günler, aylar geçiyor. Bu böyle değil.
Çürümüş ağaç kabukları, çalışıyor birileri;
Gelen gidenler. Soruyorlar, gülüyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder